در پاسخ به نیاز روزافزون جامعه برای تأمین مسکن اقتصادی، این پروژه با هدف خلق فضایی شکل گرفت که در خدمت مردم و کیفیت زیست آنان باشد.
با بهره‌گیری از سیستم قالب تونلی، فرایند ساخت به گونه‌ای طراحی شد که هم از نظر زمان و هزینه بهینه باشد و هم امکان تولید انبوه با کیفیت قابل‌قبول را فراهم آورد.

با این حال، هدف ما صرفاً ساخت مجموعه‌ای مقرون‌به‌صرفه نبود؛
بلکه تلاش کردیم تا در چارچوب محدودیت‌های اقتصادی، کیفیت فضایی و هویت معماری پروژه را حفظ کنیم.
بازی در حجم و نما، به‌گونه‌ای انجام شد که فرم از سادگی خشک و تکرارشونده خارج شود و پویایی بصری و حس تعلق در میان ساکنان ایجاد گردد — بی‌آنکه هزینه‌ی اجرا از دسترس اقشار کم‌درآمد خارج شود.

در این پروژه، هر تصمیم طراحی با تمرکز بر نیازهای ساکنان اتخاذ شد:
از انتخاب متریال‌های اقتصادی و بادوام، تا طراحی فضاهای اشتراکی کوچک اما کاربردی که تعامل اجتماعی را تقویت می‌کند.

نتیجه، مجتمعی اقتصادی اما با هویت معماری است؛
پروژه‌ای که نشان می‌دهد حتی در محدودترین شرایط مالی، می‌توان زیبایی، عملکرد و معنا را در خدمت مردم قرار داد.